Het zogenaamde obstructief slaap apneu syndroom is en slaapstoornis waarbij de ademhaling van de betreffende persoon stopt of heel onregelmatig wordt gedurende de slaap. De oorzaak hiervan is een verslapte luchtweg en kan resulteren in serieuze gezondheidsproblemen. Eerder onderzoek heeft al aangetoond dat mensen met een slaap apneu negen maal zo veel kans hebben op diabetes. Nu blijkt dat patienten met diabetes type 2 die ook last hebben van slaap apneu, hun bloedglucosen kunnen verlagen door middel van de meest algemene behandeling bij slaapapneu.
Onderzoekers aan de universiteit van Illinois (Chicago) hebben de bloedglucosen gemeten van studiedeelnemers voor en na een slaap apneu behandeling die CPAP heet. CPAP staat voor continuous positive airway pressure -therapie en is de meest voorkomende therapie voor deze aandoening. Bij deze behandeling draagt de betreffende persoon een soort masker dat voorziet in een continue luchtstroom door de neus gedurende het slapen. Deze luchtstroom houdt de neusdoorgang open en voorkomt een ineenstorting van de luchtwegen. Uiteindelijk bleek dat, wanneer de methode minimaal vier uur per dag werd toegepast, de patienten een significant lagere bloedglucose hadden. Mensen met diabetes die hun bloedglucosen op deze manier onder controle houden, verlagen het risico van complicaties in een later stadium van hun diabetes; inclusief cardiovasculaire aandoeningen, nier-, oog- en zenuwaandoeningen. "Met zulke duidelijke bewijzen ten aanzien van het verhoogde risico van slaap apneu onder patinten met diabetes type 2, is het bemoedigend dat onze gegevens aantonen dat patienten een betere diabetesinstelling kunnen verkrijgen met behulp van de CPAP therapie , laten de studieauteurs weten. Ongeveer 18 miljoen Amerikanen hebben diabetes. Onderzoekers suggereren dat mensen met diabetes met symptomen van slaap apneu, zoals overmatige slaperigheid overdag of continue snurken, onderzocht zouden moeten worden en eventueel behandeld.
Even een dutje doen tijdens het reizen met bus, vliegtuig of trein wordt door het snurken sociaal gezien eveneens onmogelijk gemaakt. Door een chronisch slaapgebrek bij de bedpartner, maar ook bij de snurker zelf, kunnen de spanningen hoog oplopen, zodanig dat het snurken tot serieuze relatie problemen kan leiden. Naast de sociale problemen, kunnen er voor de snurker bovendien eveneens serieuze gezondheidsproblemen ontstaan. Snurken is zeer inspannend voor het lichaam omdat men continue door vernauwde luchtwegen ademt.