dinsdag 1 juni 2010

Raadselachtig hoge rekeningen

et overkomt je op een bepaalde leeftijd: ineens heb je een probleem met je ademhaling tijdens het slapen. Je partner stelt het snurken minder op prijs en je vraagt een specialist om raad. ‘Ik kan daar niets aan doen. U moet een beugel kopen’, luidt zijn conclusie. En voor je het weet ligt er voor het tien minuten gesprekje een rekening op je deurmat van 422 euro.

Het overkwam de heer Roos. Als zorgverzekerde is hij op de hoogte van het in 2006 ingevoerde systeem dat de kosten van de gezondheidszorg inzichtelijk moet maken. Het houdt onder meer in het opstellen van een zogenoemde Diagnose Behandel Combinatie (DBC), waarin staat hoeveel een medische behandeling kost. Per ziektegeval betalen verzekeraars een vergoeding voor de totale zorg, die aan de patiënt wordt verleend. Voor wat betreft de uurprijs van specialisten is in de DBC’s een tarief van 132 euro opgenomen.
Een fors bedrag, maar toch valt de DBC voor het snurkadvies van de heer Roos nog veel hoger uit. Merkwaardig ook, omdat er geen behandeling is geweest. Volgens het ziekenhuis is het hoge bedrag het gevolg van de gemiddelde prijs, die in de betreffende DBC wettelijk is afgesproken. Bij het ministerie van Volksgezondheid realiseren ze zich dat zulke bedragen moeilijk zijn uit te leggen. Ook binnen het systeem van DBC’s bestaat immers de mogelijkheid een eenmalig consult in rekening te brengen. Niet duidelijk wordt, waarom daar geen gebruik van is gemaakt?

Het systeem van DBC’s staat mede door dit soort onduidelijkheden ter discussie. Om de tekortkomingen uit de DBC’s te verwijderen is een megaproject gestart onder de noemer ‘DBC’s op weg naar transparantie’. Dat moet na het omzetten van de 30.000 huidige DBC’s in 3000 nieuwe ‘zorgproducten’ op den duur wel de zozeer gewenste duidelijkheid brengen.

Men zou verwachten dat het DBC-systeem op zich al doorzichtig zou zijn - het is immers in 2006 in het leven geroepen om meer inzicht te verschaffen in de tot dan vaak duistere declaraties uit de gezondheidszorg -, maar dat is niet het geval. Zorgverzekeraars hebben wel meer inzicht, omdat ze met ziekenhuizen en overheid onderhandelen over de prijzen per verrichting, maar patiënten, die de rekeningpas na een tot anderhalf jaar later ontvangen, hebben totaal geen inzicht in de nota en de prijs per behandeling. Zij zien codes en bedragen, maar begrijpen er vaak niets van. ‘Elke relatie tussen uitgevoerde behandeling en rekening is zoek’, constateert klachtencoördinator Hans Clous van het Spaarne Ziekenhuis in Hoofddorp. De Nederlandse Patiënten en Consumenten Federatie presenteerde in december de uitkomsten van een eigen onderzoek, waaruit hetzelfde bleek. Ook op het meldpunt van de federatie komen veel klachten binnen over dit onderwerp.

BRON: snurken