Snurken, blokkerende ademhaling en amandelen bij (jonge) kinderen.
Grote neusamandelen kunnen de ademweg zodanig blokkeren, dat ’s er nachts problemen optreden: snurken (niet zo erg) en stoppen van de ademhaling. Als de ademhaling vaak stopt, is dit wel gevaarlijk, doordat er tijdelijk zuurstofgebrek kan optreden. Ook slaapt een kind hierdoor slecht en kan het overdag moe zijn en hoofdpijn hebben.
Neusamandelen zijn op z’n grootst van 2 tot 4 jaar; de tijd dat kinderen veel bovenste-luchtweg-infecties doormaken. Hierna worden ze spontaan kleiner.
Worden de neusamandelen vóór die tijd verwijderd, vanwege bovenstaande of andere problemen (bijvoorbeeld: zeer veel oorontstekingen), dan is het zeker niet zo dat een essentieel onderdeel van de afweer weggehaald is. Met andere woorden: dit kan geen kwaad; het lichaam heeft nog vele andere, meer effectieve afweermiddelen. Bijvoorbeeld de lymfklieren (zoals bij uw kind). Een vergrote neusamandel is bovendien vaak langdurig ontstoken geweest, en heeft zijn afweerfunctie dan al voor een deel verloren.
Conclusie: als het nodig is, is het verwijderen van neusamandelen een zinnige ingreep. Verder hangt het af van de aard en de ernst van de problemen of er al dan niet gewacht kan worden tot de neusamandelen spontaan kleiner worden. Spreek hierover met uw KNO arts.
Bron: Ouders Online
Even een dutje doen tijdens het reizen met bus, vliegtuig of trein wordt door het snurken sociaal gezien eveneens onmogelijk gemaakt. Door een chronisch slaapgebrek bij de bedpartner, maar ook bij de snurker zelf, kunnen de spanningen hoog oplopen, zodanig dat het snurken tot serieuze relatie problemen kan leiden. Naast de sociale problemen, kunnen er voor de snurker bovendien eveneens serieuze gezondheidsproblemen ontstaan. Snurken is zeer inspannend voor het lichaam omdat men continue door vernauwde luchtwegen ademt.