dinsdag 1 juni 2010

Snurken na het bier drinken

Vraag:

Ik drink regelmatig een heerlijk glas bier. Resultaat is dat ik een stevige snurker ben. Ik heb daarnaast /daardoor ook last van apneu. Wat kan ik doen om minder te snurken na het drinken?
P.vdH.



Antwoord:

Snurken wordt bevorderd door omstandigheden die de luchtweg versmallen waardoor het gehemelte en de tong dichter bij elkaar komen te liggen en dus gemakkelijker gaan trillen. Deze omstandigheden zijn: slapen op de rug, alcohol drinken, slaapmedicatie en kalmeermiddelen slikken, overgewicht, een verstopte neus en een van nature slappe huig. U kan het snurken een stuk verminderen met volgende maatregelen: geen alcohol meer drinken vanaf twee uur voor het slapen gaan, stoppen met roken, streven naar een goed lichaamsgewicht en geen zware maaltijden gebruiken vlak voor het slapen gaan. Er zijn een aantal hulpmiddelen die het snurken tegengaan, waaronder druppeltjes en gorgelmiddeltjes, mechanische middelen die de mond gesloten of de neus openhouden, electrische apparaatjes die reageren op het gesnurk en u vervolgens wakker maken en tenslotte, een bal naaien in de rug van je pyama-jas waardoor u niet meer op je rug gaat liggen. Helaas is geen enkel van deze middelen echt efficiënt en de mechanische middelen hebben vaak als enig effect dat u uit de slaap wordt gehouden, waardoor u overdag slaperig bent.

Wanneer het snurken problematisch wordt is een bezoek aan een neus- keel- oorarts aangewezen. Hij of zij kan vaststellen wat de reden van het snurken is, waarna eventueel een medische behandeling mogelijk is. Het is bijvoorbeeld mogelijk dat de neusverstopping het gevolg is van een allergie of poliepen. Een allergie kan met medicijnen worden behandeld, wat vaak al voldoende is om verlost te zijn van het snurken. Soms biedt een operatie aan het neustussenschot of verwijderen van poliepen uitkomst. Een bijzondere oorzaak van snurken is het slaapapneu-syndroom. Bij een klein deel van de snurkende personen wordt het snurken tijdens de slaap onderbroken door pauzes in de ademhaling waarbij geen enkele inademing meer plaats vindt. Wanneer de ademstilstand meer dan 10 seconden duurt noemt men een dergelijke pauze apneu. Men spreekt van slaapapneu-syndroom wanneer zo’n ademstilstand minimaal 5 maal per uur optreedt. Na een apneu kan men wakker worden met een gevoel van kortademigheid of benauwdheid, veroorzaakt door een daling van het zuurstofgehalte van het bloed. Wanneer de slaap te vaak onderbroken wordt door deze ademstilstanden is men ’s-ochtends niet goed uitgerust en staat men geradbraakt op.

Overdag kunnen klachten ontstaan van extreme slaperigheid in allerlei omstandigheden zoals in rust tijdens het lezen van een boek of een krant maar soms ook bij activiteiten als autorijden. Dit kan leiden ongetwijfeld tot gevaarlijke situaties niet alleen voor u zelf, maar ook voor anderen.

Het slaapapneu-syndroom kan meestal goed behandeld worden. Soms is een operatie nodig, maar vaak kan men geholpen worden door ‘s nachts een neusmasker (CPAP) te dragen. Door het dragen van het neusmasker, verdwijnt ook het gesnurk.
Indien u meent slaapapneu te hebben, lijkt het me toch zinvol om neus-keel-oorarts te raadplegen.
Dr MF